Fizjonomika jako sztuka obserwacji
Instytut Cervantesa w Krakowie serdecznie zaprasza na wykład prof. dr hab. Ewy Skorupy, który odbędzie się w ramach programu towarzyszącego wystawie “Goya fizjonomista. Język twarzy w twórczości Goi”.
Fizjonomika - tradycja odszyfrowywania tajemnic duszy czy charakteru zapisanych w ludzkiej twarzy - posiada niezwykle długą i bogatą historię sięgającą starożytności. W epoce Renesansu, Bartolomeo della Rocca określał ją «jako naukę zmyślną [...], dzięki której można poznać dobrą lub złą konstytucję człowieka, jego cnoty i przywary [...] wygląd twarzy wskazuje zazwyczaj na przyszłość, jaka go czeka [...] odkrywa i obnaża serce, i jest głosem myśli». Fizjonomicznymi teoriami inspirowali się w różnych epokach artyści i pisarze na czele z mistrzami realizmu: Dickensem, Balzakiem czy – na gruncie hiszpańskim - Emilią Pardo Bazán i Benitem Perezem Galdósem.
Jak pokazuje wystawa “Goya fizjonomista”, którą do 25 listopada można oglądać w Instytucie Cervantesa w Krakowie, również Franscisco de Goya Lucientes tworząc swoje oryginalne, mroczne dzieła wyprzedzające epokę i zapadające w pamięć wizerunki ludzkich twarzy czerpał z teorii fizjonomicznych, publikowanych w traktatach epoki Oświecenia i niezwykle popularnych w jego czasach.
O tym wszystkim: historii fizjonomiki i patognomiki oraz jej wpływie na sposoby portretowania i odczytywania twarzy w literaturze i malarstwie, opowie w ramach swojego wykładu prof. Ewa Skorupa, literaturoznawczyni, profesor na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, znawczyni historii literatury pozytywizmu i Młodej Polski oraz studiów portretowych i ekspresji twarzy i ciała w literaturze pięknej, autorka książek: „Twarze – emocje – charaktery. Literacka przygoda z wiedzą o wyglądzie człowieka” (Kraków 2013) i „Eliza Orzeszkowa. Fizjonomiczne studia portretowe” (Kraków 2019).