Szukając Emak Bakia

Punktem wyjścia poszukiwań reżysera jest awangardowy film Mana Ray’a zatytułowany “Emak Bakia”, co w języku baskijskim znaczy „zostaw mnie w spokoju”. Dom w Biarritz, w którym w 1926 roku amerykański reżyser kręcił zdjęcia do swojego awangardowego dzieła filmowego nosił tę samą, szczególną nazwę. Staje się to przyczynkiem, by wyruszyć w pieszą podróż w poszukiwaniu zaginionego miejsca. Man Ray użył tylko trzech planów, na których pokazana jest wspomniana posiadłość: widok drzwi wejściowych, dwie kolumny przy oknie i widok roztaczający się na baskijskie wybrzeże. Poszukiwania zaginionego domu w oparciu o te odległe zdjęcia nie mogą być łatwe, dom o takiej nazwie nie figuruje w żadnym spisie, dlatego też koniecznym okaże się sięganie po pomoc u innych informatorów takich jak wiatr, czy też przypadek...

Oskar Alegria (Pampeluna, 1973), z wykształcenia dziennikarz, pisał reportaże podróżnicze dla dodatku “El Viajero” do “El País”, autor artystycznego projektu fotograficznego “Widoczne miasta”, za co został doceniony przez pisarza Enrique Vila-Matasa. Wykładowca scenopisania filmów dokumentalnych na Uniwersytecie w Nawarze, od 2013 do 2017 był dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych Punkt Widzenia w Nawarze. Jego pierwszy film pełnometrażowy „Szukając Emak Bakia” był pokazywany na ponad 70 festiwalach na całym świecie, został przetłumaczony na 16 języków i zdobył 17 nagród. Ostatnia praca filmowa reżysera nosi tytuł “Zumiriki” (2019).

W części „Więcej informacji” udostępniamy pełny tekst artykułu Ewy Szabłowskiej o filmie „Szukając Emak Bakia”.