Blackout

Inicjatywa dynamicznej ciszy, wymyślona rzez hiszpańskiego artystę Tresa i koncerty na „wyłączenie” - lub „zaciemnienia” - polegają na uważnym wsłuchiwaniu się w ciągłe dźwięki wyczuwalne w danej przestrzeni, w miarę ich stopniowego wygaszania, z wariacjami zależnymi od ich sytuacji i intensywności. Celem jest stworzenie ciszy, która w jak największym stopniu jest wolna od wszelkich szczątkowych dźwięków i światła. Ta progresywna dysekcja dźwięku pozwala publiczności dostrzec oddzielnie wszystkie elementy mechaniczne i świetlne współistniejące w przestrzeni; w miarę postępu procesu stopniowo odkrywają wyraźniejsze i bardziej zdefiniowane pejzaże dźwiękowe, które są bogatsze w ciszę. Jednak ten ogólny opis nie obejmuje przypadków, w których proces „wyłączania” rozciąga się na cały budynek, a nie tylko na jedno pomieszczenie lub część budynku. Wyłączenie całego budynku ma inne implikacje i bardziej symboliczny element, niż samo słuchanie dźwiękowej sekcji przestrzeni w zasięgu ludzkiego ucha. W przypadkach, w których cały budynek jest wyłączony, można mówić o „monitorowaniu na żywo procesu wyciszania i wyłączania budynku”.

TRES (Barcelona, 1956 – Premià de Dalt, 2016) hiszpański artysta interdyscyplinarny, koncentruje się na badaniu i eksperymentowaniu z ciszą. Jest rzadkim w Hiszpanii przykładem artysty tworzącego prace, które czerpią z tak różnorodnych źródeł, jak akcjonizm, sztuka dźwięku, fotografia, wideo i malarstwo, a cisza jest nie tylko rdzeniem, ale także stanowi podstawę większości jego twórczość. Koncerty, publiczne wyłączanie hałaśliwych miejsc i świateł, utwory muzyczne i wideo, instalacje i ceremonie.

Prowadzenie:
Michał Libera, socjolog zajmujący się muzyką od 2003, autor esejów dźwiękowych i eksperymentalnych form radiowych oraz oper. Prowadzi konceptualnopopowe wydawnictwo Populista poświęcone nadinterpretacji muzyki, produkuje serie reinterpretacji muzyki z archiwów Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia (Bôłt Records). Kurator koncertów, festiwali i anty-festiwali, programów muzycznych do wystaw, w tym laureat wyróżnienia na 13-tym Biennale Architektury w Wenecji.

Marcin Barski – niezależny kurator, wydawca muzyczny (AudioTong, Mathka), autor tekstów i tłumacz. Obecnie pracuje w ciszy i tworzy niePrzewodniki, będące alternatywnym sposobem zwiedzania miast. Współzałożyciel Instytutu Pejzażu Dźwiękowego, jeden z kuratorów wystawy Polish Soundscapes, oraz cyklu koncertów Osobliwy poniedziałek w krakowskim klubie Baza. Jako miłośnik kaset magnetofonowych i twórca, porusza się w estetyce „found sounds”.