Belli's Spinozalezing is getiteld "Van Rubén Darío tot Ernesto Cardenal: Nicaraguaanse poëzie, een prachtige anomalie" en vormt de openingsbijeenkomst (1 november) van het 10e tweejaarlijkse congres van Hispanisten van de Benelux.
Naast Belli zal op 2 november in het Instituto Cervantes Utrecht ook de Guatemalteekse schrijfster en professor Mónica Albizúrez te gast zijn, in een gecomprimeerde en gereduceerde versie van het Central America Counts Festival. Mónica Albizúrez is jurist van opleiding, dokter in de literatuur en schrijver. Ze woont momenteel in Hamburg (Duitsland) waar ze literatuur en Spaans doceert aan de universiteit. Ze heeft werken en onderzoeksartikelen gepubliceerd en de romans Ita (2018), finalist voor de Premio Bam de Letras, en La letrada (2023), die net een prijs heeft gewonnen op de I Bienal de Novela Terrena de Guatemala, geschreven.
Het werk van Gioconda Belli (Managua, 1948) wordt gekenmerkt door haar sterke politieke, feministische en erotische engagement en door de combinatie van gevoeligheid en rebellie in een unieke en originele stijl. Aan haar gedichten ligt altijd een rechtvaardiging van de rol van de vrouw in de samenleving ten grondslag. Haar eerste dichtbundel (Sobre la grama), geschreven in 1972, verkent taboes over vrouwelijke seksualiteit en erotiek die in de traditionele poëzie genegeerd werden, en opent een onbekend poëtisch universum. Haar belangrijkste werken zijn Linea de Fuego, El Taller de las Mariposas, La mujer habitada en El país de las mujeres. Haar composities zijn beïnvloed door andere schrijvers zoals Ana María Rodas en Alejandra Pizarnik. Gioconda Belli heeft ook gewerkt in de journalistiek en heeft verschillende essays geschreven.
