In het kader van het festival ColorEs Colombia, dat in het teken staat van de hedendaagse Colombiaanse muziek en cultuur, zal Leonardo Gómez Jattín spreken over de raakvlakken die de champeta en de Caribisch-Colombiaanse muziekstijlen hebben met de soukous en de Congolese rumba.
De verspreiding van de Afrikaanse muziek naar de Caribische kust van Colombia staat rechtstreeks in verband met de picó-volksfeesten (of pick-up-volksfeesten). Pick-ups zijn erg vergelijkbaar met de Jamaicaanse sound systems, de Mexicaanse sonideros en de Braziliaanse aparelhagens. In de jaren ’60 zou Barranquilla, de havenstad van de Caribische kust, de komst van de eerste vinylplaten met Congolese rumba registreren. De handel in acetaatplaten zou groeien doordat zeemannen en handelaren die Afro-Antilliaanse muziek naar de havens van Cartagena en Barranquilla brachten om deze voor hoge prijzen te verkopen aan picoteros (picó-dj’s) en verzamelaars.
In de jaren ’90 begonnen buitenlandse sociologen en antropologen zich te interesseren voor de champeta op de Caribische kust van Colombia. Zij werden verrast toen zij zagen hoe sommige muziekstijlen uit de worldbeat (Congolese rumba, soukous en highlife) in Cartagena volks waren en kenmerkend waren voor sloppenwijken. Deze muziekstijlen werden in Europa juist groots ontvangen binnen de intellectuele kringen.
Leonardo Gómez Jattín is onderzoeker, componist en dichter. Hij heeft verschillende prijzen gewonnen, zoals de compositie van het Beste Folklorische Liedje van Colombia op het festival Viña Del Mar in 2007 en de tweede plaats van de Price Fanny Mikey voor de productie van de folklorische opera María Barilla in 2010. Hij is ook de leider van vele traditionele Colombiaanse projecten als Alé Kumá, María Mulata, Guafa Trío en Cuarteto Canaguaro.