Ta dzikość, ten ogród. Spotkanie z Coral Bracho (Festiwal Przestrzeń Słowa)
Coral Bracho, materiały organizatora
Serdecznie zapraszamy na spotkanie z meksykańską poetką Coral Bracho odbywające się na zakończenie Festiwalu Przestrzeń Słowa w Sosnowcu.
Coral Bracho, uchodzącej za jedną z najbardziej niezwykłych i wpływowych poetek świata, towarzyszyć będzie, Gerardo Beltrán – znakomity meksykański poeta i tłumacz mieszkający w Polsce, który zaprezentuje się nie tylko jako twórca, ale także – wraz z Julią Fiedorczuk będzie prowadził rozmawiał z meksykańską gościnią. Spotkanie uświetni meksykańska muzyka oraz prezentacja fotografii.
Coral Bracho (ur. 1951) – meksykańska poetka. Studiowała język i literaturę latynoską na Autonomicznym Uniwersytecie Meksyku (UNAM). Większość jej tomików poetyckich ukazała się nakładem wydawnictwa Ediciones Era. Wśród nich: Ślady światła (2006), Wola bursztynu (1998), Ta przestrzeń, ten ogród (2003), Pokój hotelowy (2007), Jeśli cesarz się śmieje (2010), Marfa, Teksas (2015), To musi być nieporozumienie (2018) oraz Wiersze zebrane 1977-2023 (2023). Była stypendystką Fundacji Johna Simona Guggenheima w Nowym Jorku oraz Narodowego Systemu Twórców Sztuki w Meksyku. Otrzymała między innymi: Aguascalientes National Poetry Prize w 1981 r., Xavier Villaurrutia Prize (2003), Jaime Sabines-Gatien Lapointe International Poetry Prize (2011), Víctor Sandoval Latin World Poetry Prize (2016). Współpracowała z różnymi artystami, takimi jak Irma Palacios i Vicente Rojo. Jej twórczość została przetłumaczona na wiele języków, a książki i antologie ukazały się w kilku krajach (m.in.: w Stanach Zjednoczonych, Anglii, Chinach, Francji, Kanadzie, Włoszech, Hiszpanii, Chile, Kolumbii, Kostaryce). Uchodzi za jedną z najbardziej niezwykłych i wpływowych poetek świata.
Gerardo Beltrán (ur. 1958) – poeta i tłumacz meksykański, wykładowca w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich oraz w Centrum Humanistyki Środowiskowej (Wydział Neofilologii) Uniwersytetu Warszawskiego. Opublikował dziewięć tomów wierszy własnych i ponad 30 tłumaczonych. Tłumaczy m.in. z: polskiego, litewskiego, angielskiego i jidysz. Naukowo zajmuje się przekładem poetyckim i intersemiotycznym, a także związkami między językiem poetyckim, ekologią a nauką. Jest członkiem honorowym Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, członkiem Związku Litewskich Tłumaczy Literackich, oraz ASLE (Association for the Study of Language and the Environment).
Julia Fiedorczuk (ur. 1975) – pisarka, poetka, tłumaczka, współzałożycielka Centrum Humanistyki Środowiskowej na Uniwersytecie Warszawskim. Autorka zbiorów opowiadań Poranek Marii (2010) i Bliskie kraje (2016), oraz powieści: Biała Ofelia (2013), Nieważkość (2015, nominacja do Nagrody Literackiej Nike), Pod słońcem (2020, nominacje do Nagrody Literackiej m. st. Warszawy, Nagrody im. Juliana Tuwima i Nagrody im. Wiesława Kazaneckiego) i Dom Oriona (2023). Tłumaczka wyboru tekstów Laurie Anderson Język przyszłości (2012). Opublikowała sześć tomów wierszy. Za ostatni – Psalmy (2017) – otrzymała Nagrodę Poetycką im. Wisławy Szymborskiej. W 2023 ukazały się jej wiersze zebrane Astrostada z Girlandami. Publikowała także eseje, w tym Cyborg w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki (2015) i Ekopoetyka (współautorka, 2015). Jest autorką programu Szkoły Ekopoetyki w Instytucie Reportażu. W 2019 roku ukazał się zredagowany przez nią zbiór wywiadów: Inne możliwości – o poezji ekologii i polityce. Rozmowy z amerykańskimi poetami (2019). Uczestniczyła w licznych festiwalach literackich w Polsce i na świecie (Hong Kong, Meksyk, USA, Wielka Brytania, Holandia, Słowenia). Jej utwory przetłumaczono na ponad 20 języków.
