Karmen Laforet i posleratna proza u Španiji

Karmen Laforet iznenađujuće je osvojila prvo izdanje nagrade Nadal 1944. godine sa svojim romanom ,,Ništa“, privukavši ogroman uspeh kod kritike i publike. Sa samo 23 godine napisala je delo veličanstvene književne zrelosti koje se svrstava u ključna dela egzistencijalnog realizma koji je prednjačio 40-ih  godina na evropskom književnom polju. Godine 1952. objavljuje ,,Ostrvo i demone“ i kasnije ,,Novu ženu“ koja govori o njenom preobraćanju u katoličanstvo, sa čime je osvojila Državnu nagradu za književnost 1956. godine. Njena poslednja dela su ,,Osunčanost“ i ,,Iza ugla“.

Književno stvaralaštvo Karmen Laforet razvija se neposledno nakon rata u Španiji i, za ovu priliku, pratimo njeno prozno stvaralaštvo, objavljeno tokom 40-ih i 50-ih godina na marginama dominantnih tendencija, kako bismo je smestili u njen vremenski kontekst. Bibliografska izložba se, takođe, bavi i dvema knjigama napisanim od strane njene dece, a za vreme njenog života.