Inne sposoby opowiadania historii. Międzynarodowy Dzień Kobiet

W ramach programu wydarzeń kulturalnych pierwszego kwartału, którego motywem przewodnim jest spotkanie, a także z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet, zapraszamy na dyskusję 6 marca. Będziemy rozmawiać o innych sposobach opowiadania historii. Przez lata narracje historyczne były ustalane przez bardzo wąskie grupy uczestników wydarzeń. Dzieje analizowano tylko z perspektywy wygranych, marginalizując tym samym głosy mniejszości etnicznych i religijnych, kobiet, biednych. Podczas dyskusji przyjrzymy się, jak ustalony kanon historii wpłynął na wiele sfer naszego życia – od powielania stereotypów aż do schematów tworzenia kolekcji muzealnych. Zastanowimy się też, jak pisać inkluzywne historie i jakich narzędzi używać. Ważnym aspektem dyskusji będzie przyjrzenie się relacjom z kolonializmem w kraju nie posiadającym bezpośrednio historii kolonialnej, jak ma to miejsce w przypadku Polski. Założeniem rozmowy jest wymiana poglądów osób związanych z różnymi środowiskami: historyczki sztuki i filozofki, muzealniczki oraz antropolożki, która podążając za szkołą Bronisława Malinowskiego prowadzi badania terenowe w Meksyku i w Polsce, zajmując się także problematyką gender.


Magda Wróblewska, historyczka sztuki, filozofka, badaczka na wydziale Artes Liberales UW. Zajmuje się fotografią oraz studiami muzealnymi. Interesuje się teorią i metodologią badań nad sztuką, teorią postkolonialną, nurtami nowej humanistyki (zwłaszcza zwrotem ku rzeczom, zwrotem ku materialności). Współautorka wraz C. Ariese, książki „Practicing Decoloniality in Museums: A Guide with Global Examples” (Amsterdam University Press, 2021).


Renata Hryciuk, antropolożka społeczna, latynoamerykanistka, związana z Instytutem Etnologii i Antropologii Kulturowej UW. Od 1999 roku prowadzi badania etnograficzne w Meksyku m.in. na temat kulturowych konstrukcji macierzyństwa oraz patrymonializacji kultur kulinarnych w perspektywie antropologii feministycznej.

Prowadzi:

Zofia Rojek – historyczka sztuki, adiunktka w Dziale Badań nad Historią Warszawy i Zbiorami Muzeum Warszawy. Kuratorka wystawy „Niewidoczne. Historie warszawskich służących”. Zajmuje się kulturą wizualną XIX i XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem perspektywy feministycznej i postkolonialnej.