Ver a una mujer

Het tonen van een vrouwelijke blik, fascinerend en non-conformistisch tegelijk, is de kern van Ver a una mujer, de eerste lange speelfilm van Mònica Rovira, die zich afvraagt wat een persoon er toe brengt om de camera te pakken en de wereld vast te leggen. Het is een film waarin het spel van texturen, lichten en schaduwen functioneert als een perfecte metafoor voor het onuitsprekelijke van de liefde, de afhankelijkheid en de eerlijkheid, en die een voortreffelijke oefening in introspectie en exorcisme is van een vrouw die de confrontatie aangaat met de demonen in haar (samen)leven met haar partner.