In de ‘Goede’ of ‘Heilige Week’ worden de laatste dagen van Christus en zijn dood aan het kruis herdacht. Het is de week waarin Nederland massaal luistert naar Bach’s Matthäus-Passie. In veel Spaanstalige landen speelt deze Semana Santa zich niet in de kerken of concertzalen maar op straat af. In plechtige processies worden de staties van Jezus’ kruisweg rondgedragen, voorgesteld in torenhoge beeldengroepen. In zijn televisieserie ‘Brieven aan Andalusië’ (2019) wijdde Stef Biemans een fraaie aflevering aan de Semana Santa.
Vooral in Andalusië zijn de ‘broederschappen’ die voor deze pasos verantwoordelijk zijn het hele jaar bezig met de voorbereiding. Met bloed, zweet en tranen dragen zij de loodzware pasos. Wie meeloopt, doet boete: anomiem, met een vreemde kap, een capirote, over het hoofd.
In de processiefeesten gaat het religieuze samen met het sociale. Terwijl ook in Spanje de gelovigheid steeds meer afneemt, blijven de processies onverminderd populair: bijna iedereen doet mee aan de feesten. Is dat religie of folklore?
Op deze themamiddag proberen Marc De Kesel en Laurens ten Kate het raadsel van de Semana Santa te verhelderen. Zij laten zien dat godsdienst niet alleen in dogma’s bestaat maar ook in praktijken die het gewone boven zichzelf uittillen. Zo kan één week per jaar een bijzondere week worden: heilige tijd, midden in onze geseculariseerde wereld.
De Kesel en Ten Kate bespreken met behulp van tekst, muziek, schilderijen en filmfragmenten de schitterende maar soms ook schamele processies waarmee in Spanje en Zuid-Amerika de Goede Week gevierd wordt. Ze leggen verbindingen met de oude muzikale tradities van de Via Crucis, en gaan in op de rol die lijden, geweld en erotiek spelen in het christendom.
Een bijzondere dag in de Goede Week, die u niet mag missen!
