Vrouw en stem: het lied van de Sibille

Aanleiding is de wens om te praten over de late integratie van de vrouwelijke stem, aan het einde van de negentiende eeuw in de wereld van de muzikale interpretatie. Het Lied van de Sibille (Catalaans: Cant de la Sibil·la) is een liturgisch drama met een gregoriaanse melodie dat tijdens de Middeleeuwen op grote schaal werd verspreid in Zuidwest-Europa en traditioneel wordt uitgevoerd tijdens de middernachtmis (Metten) in de kerken van Mallorca (waaronder die in het klooster van Lluc en in de kathedraal van Palma) en in de kathedraal van Alghero, stad in Sardinië. Mallorca, Alghero en Sueca zijn de enige drie plaatsen waar zingen een traditie is geweest van de late middeleeuwen tot heden, zelfs immuun gebleven voor het verbod van het Concilie van Trente (1545 - 1563) en elke andere verandering. 

Op 16 november 2010 werd het Lied van de Sibille door UNESCO uitgeroepen tot immaterieel erfgoed van de mensheid. Het was eerder op 13 december 2004 door de eilandsraad van Mallorca uitgeroepen tot Goed van Cultureel Belang (BIC).