Cria Cuervos
Cría cuervos
Ana herinnert zich alles wat er is gebeurd sinds de dood van haar vader, twintig jaar daarvoor. Haar negenjarige dochter is ervan overtuigd dat zij macht heeft over leven en dood van degenen die bij haar wonen. En er is nog een kracht, die Ana meent te bezitten: de kracht om de aanwezeghied van haar moeder op te roepen. Met haar moeder, die al jaren dood is, komt een relatie vol tederheid en, soms, overheersing weer tot leven.
De film is een kritisch commentaar op de laatste fase van het Franco-regime en heeft surrealistische trekjes, sterk beïnvloed door Luis Buñuel en Ingmar Bergman, die de belangrijkste inspiratiebronnen vormden.
De film werd gemaakt in een periode waarin Carlos Saura werd beschouwd als een van de grote tegenstanders, samen met andere regisseurs, van het Spanje van Franco, met personages en thema's die verwijzen naar Saura's interpretatie van en kritiek op de door het Franco-regime verspreide waarheden. De film belicht de discrepantie tussen de innerlijke wereld van Ana vol privé-trauma's en de externe politieke realiteit van de door Franco geleide Staat. Ana zal in beide werelden haar schuld onder ogen zien. De film won de speciale prijs van de jury op het Filmfestival van Cannes in 1976.
Deze filmcyclus wordt gesteund door de afdeling Film van de AECID en is georganiseerd in samenwerking met Daniel Mourenza, universitair docent bij het Departement voor Spaanstalige Culturen van de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij zal voorafgaand aan elk van de vier filmvertoningen een korte introductie geven en na afloop optreden als gespreksleider bij de discussie.
