Aterrados

Rugna's speelfilm - met een breed publiek in de bioscoop en veelbelovende feedback van internationale critici - markeerde een voor en na in de huidige staat van de Argentijnse horrorcinema. In de film wordt een buurt geteisterd door een reeks paranormale gebeurtenissen die de buurt op scherp zetten. Achter gesloten deuren speelt de horror zich af in de huizen. Rekening houdend met het verleden van terreur dat het land heeft ervaren tijdens de laatste burgerlijk-militaire-kerkelijke dictatuur van de jaren 1970, legt het verhaal van Aterrados een veelvoud aan betekenissen bloot in de vorming van ruimtes die hun bewoners muteren en fagocytiseren, terwijl op straat de totale normaliteit voortduurt.