Amo a las criadas por irreales (Maids)

Deze humoristische korte film, geïnspireerd op De dienstmeisjes van Augusto Monterrosa, laveert tussen fictie en filmdans en toont een danseres die de stemmen van twee stereotype geliefden uit een hoorspel belichaamt, die samenspannen om haar te vermoorden. In een vlakke, circulaire sequentie, opgenomen in een toneelruimte, wordt een eigen universum gecreëerd waarin het lijdend voorwerp wordt onthuld als onderwerp en het lichaam haar uiterste best doet om het ongrijpbare te verwoorden. En de vraag rijst: waar ligt de grens tussen datgene dat tot de geest behoort en datgene dat naar buiten toe geuit wordt?