Gregoria
Mario Zamora
Bu hikâyenin başkahramanı olan kadın, ilk bakışta narin görünebilir. Ancak, belki de yüzyıllar boyunca topluluklarımızı ayakta tutmuş güçlü kadınların soyundan gelen son temsilcilerden biridir. Tüketimin kontrolsüzce arttığı dünyamızın aksine, onun yaşamak için çok az şeye ihtiyacı vardır: bir parça toprak, ürünlerini sunacağı bir kasa ve gün sonunda yapılacak sıcak bir sohbet.
Celia Viada, sadeliğin ve onurun bir örneği olan bu kadını yolculuğu boyunca takip eder; onu şefkat ve saygıyla, büyük bir incelikle tasvir eder. Kısa filmin sonunda, teşekkür bölümünde gizlenmiş olan şu cümle, bunu ne kadar isabetli özetler:
“Hayatı canı nasıl istiyorsa öyle yaşamayı başaran tüm Gregorialara.” Ne eksik, ne fazla.
Sinopsis:
Gregoria’nın beli eğridir, elleri güçlü, tırnakları ise kararmıştır. Toprağa doğru eğilerek yaşar ve çok az şeye ihtiyaç duyar: bir parça toprak, geri dönüştürülmüş birkaç plastik kasa ve gün bitiminde edilen samimi bir sohbet.
[Kaynak: Distribution with Glasses]
