Gregoria

Kobieta, która jest bohaterką tej historii, może wydawać się krucha, mamy jednak prawdopodobnie do czynienia z jedną z ostatnich przedstawicielek rodu silnych kobiet, które przez wieki podtrzymywały nasze wspólnoty. Żyjąc w świecie niepohamowanej konsumpcji, ona sama potrzebuje bardzo niewiele: kawałka ziemi, skrzynki na swoje towary i serdecznej rozmowy. Celia Viada podąża za swoją bohaterką — wcieleniem skromności i godności — w jej codziennej wędrówce, ukazując ją z czułością i szacunkiem. Jej perspektywę potwierdza trafne podsumowanie zawarte w podziękowaniach kończących ten krótkometrażowy film: „Dla wszystkich Gregorii, które potrafią żyć tak, jak mają ochotę”. Dokładnie tak. Streszczenie: Gregoria ma zgarbione plecy, silne dłonie i czarne paznokcie. Żyje pochylona ku ziemi i potrzebuje bardzo niewiele: kawałka ziemi, kilku plastikowych, kilku plastikowych skrzynek z recyklingu i rozmowy pod koniec dnia. [Źródło: Distribution with Glasses].