Ciało przy ciele 2.0.

Film krótkometrażowy zrealizowany we współpracy z Biennale Sztuki Ciała, Obrazu i Ruchu w Madrycie i z festiwalem Ídem / La Casa Encendida jest zogniskowany na procesie powstawania choreografii i na tworzeniu tańca audiowizualnego z udziałem lub bez osób z dysfunkcjami.

Na płaszczyźnie choreografii Jordi Cortés skupił się na umiejętności słuchania i współpracy, improwizacji oraz intuicji, aby ukazać znaczenie różnorodności w grupach i dynamiki, która się w niej rodzi wskutek działań wspomagających i wzmacniających. Na płaszczyźnie audiowizualnej, Estaban Crucci skierował spojrzenie na ciało i na materiał choreograficzny operując elementami języka audiowizualnego stosowanymi w dziedzinie tańca.

Utwór nie jest nagraniem choreografii w trybie liniowym. Kamera studiuje ruch i ujmuje ciało na różne sposoby sprawiając, że relacja kamera/ciało staje się nową koncepcję czasoprzestrzeni.