Συμπόσιο

Στο Symposium τέσσερεις χορευτές και μια μουσικός αλληλεπιδρούν με διάφορα σκηνικά υλικά συνθέτοντας ένα πολύχρωμο, σωματικό κολάζ. Αυτοί οι χαρακτήρες βγαλμένοι από το Συμπόσιο του Πλάτωνα, εμψυχώνουν αντικείμενα, μυρωδιές και υφές, “χορεύοντας” τον έρωτα πέρα από το ανθρώπινο.

Τα ανθρώπινα και μη σώματα αναπτύσσουν έναν χορογραφικό διάλογο με ειρωνική διάθεση και προκλητική εγγύτητα, εξερευνώντας “τι είναι ο έρωτας”, παίρνοντας υπόψη ποιότητες όπως το μαλακό, το υγρό ή το ελαφρύ.

Το Symposium μεταφράζει σε κινούμενες ζωντανές εικόνες το εγκώμιο που πλέκει ο Πλάτωνας για τον έρωτα ως θεό, ως σωματική κατάσταση, ως πνευματική αναζήτηση και κοινωνική συνθήκη.

Ο χορός είναι η κύρια παραστασιακή γλώσσα, μεταμορφώνοντας τους μηχανισμούς του γραπτού λόγου σε (κιν)αισθητικά ερεθίσματα. Με την ύλη στο επίκεντρο, η δραματουργική μέθοδος της παράστασης παίρνει μια νεο- υλιστική τροπή που μας προτείνει να καταλάβουμε τον έρωτα ως την χορογραφία του άψυχου.

Τα σκηνικά υλικά γίνονται κανάλια έρωτα - δηλαδή συν-δημιουργίας και αισθητηριακής ενεργοποίησης.