Les cícliques "Tabula"

Έχουμε μεγαλώσει περιτριγυρισμένες και εκπαιδευμένες από τον ατομικισμό, τον εγωισμό, το ψέμα και τις συνεχείς επιβολές για το πώς πρέπει να είμαστε, πώς πρέπει να σκεφτόμαστε και πώς πρέπει να αισθανόμαστε, και πολύ περισσότερο για το γεγονός ότι είμαστε γυναίκες. Έχουμε την ανάγκη να θέλουμε να ξεφύγουμε από τα πάντα και να ξεκινήσουμε πάλι από το μηδέν, να επιστρέψουμε σε αυτό το άγραφο χαρτί, και τότε είναι που αναρωτιόμαστε πώς μπορούμε να επιστρέψουμε σε αυτό.
Πώς διαγράφουμε όλα όσα έχουμε γράψει; Ή ίσως δεν χρειάζεται να το διαγράψουμε, αν ξεκινήσουμε από το εδώ και τώρα. Πού πρέπει να κοιτάξουμε για να βρούμε την απάντηση σε όλα αυτά; Μόνο φροντίζοντας ν' αγαπάμε τον εαυτό μας, μπορούμε να επιστρέψουμε στην ουσία μας, να καθαρίσουμε τους λεκέδες στο χαρτί μας. Ένα χαρτί που δεν είναι πλέον κενό.
Σύμφωνα με τη φιλοσοφική έννοια, tabula rasa, "άγραφο χαρτί", οι άνθρωποι γεννιούνται με άδειο μυαλό και όλες οι γνώσεις και δεξιότητες είναι αποτέλεσμα μάθησης. Προκειμένου να ανακτήσει τη μνήμη της μετά από ένα ατύχημα και να βρει την αυθεντικότητά της, η πρωταγωνίστρια αμφισβητεί την προέλευση της έννοιάς της. Σε αυτή την αναζήτηση θα ανακαλύψει ότι, περισσότερο από τις λέξεις, αυτό που είναι σημαντικό είναι το χαρτί στο οποίο είναι γραμμένες.
Μια παράσταση θεάτρου με τα χέρια, με κούκλες και κίνηση που δικαιώνει την αγάπη στον εαυτό μας με βάση το φύλο.