Σάρκα

Η μνήμη του σώματος είναι ένα από τα στοιχεία που ενδιαφέρουν την κοινωνική και πολιτιστική ιστορία τα τελευταία χρόνια, αλλά και ένα από τα βασικά επιχειρήματα για την ανάκτηση μιας νέας ευαισθησίας, την οποία ανέδειξε ο φεμινισμός. Αυτή η ταινία μικρού μήκους που σκηνοθέτησε η νεαρή Camila Káter, βασισμένη σε κινούμενα σχέδια και ντοκιμαντέρ, συγκεντρώνει τις ιστορίες πέντε γυναικών για τις εμπειρίες τους σχετικά με το σώμα τους, εικονογραφημένες από πέντε άλλους εξαιρετικούς animators. 

Περίληψη: Ωμό, μισοψημένο, ψημένο, καλοψημένο και παραψημένο. Ζωγραφισμένη σε ένα κεραμικό πιάτο, η Rachel Patricio είναι ένα χοντρό κορίτσι και μπελάς για τη μητέρα της. Ως έφηβη, η Larissa Rahal ανακαλύπτει ξανά το σώμα της και τις δυνατότητες της εμμήνου ρύσεως μέσα από πινελιές ακουαρέλας. Στο απόγειο της νιότης της, ανάμεσα σε δυσλειτουργίες και ψηφιακούς θορύβους, η τραγουδίστρια Raquel Virginia εκθέτει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει καθημερινά επειδή είναι αυτή που είναι. Ο πηλός σε συνεχή μεταμόρφωση είναι το σώμα της Βαλκυρίας που μεταμορφώνεται καθ' όλη τη διάρκεια της κλιμακτηρίου. Η ηθοποιός Helena Ignez, είδωλο του νέου και περιθωριακού κινηματογράφου της Βραζιλίας -σχεδιασμένη με ινδικό μελάνι σε αρνητικό 35 mm- διηγείται πώς το σώμα της ήταν σημαντικό για το καλλιτεχνικό της επάγγελμα, αλλά και πώς κακοποιήθηκε. Το θέμα αυτού του ντοκυμαντέρ κινουμένων σχεδίων είναι πέντε γυναίκες και η σχέση τους με το σώμα τους, από την  παιδική ως την τρίτη ηλικία.