«Από τον Ήλιο ως τον Θουκίδη»: Ποιήματα του Κωνσταντίνου Καταγά σε μετάφραση Πέδρο Ολάγια και «Λυκόφως» του Πάμπλο Νερούδα σε μετάφραση Πέδρο Βικούνια

Σε αυτή την ποιητική βραδιά παρουσιάζονται δύο έργα που τα ενώνει η λάμψη της γνώσης και ο θαυμασμός για την ομορφιά: το Από τον Ήλιο ως τον Θουκίδη του Έλληνα Κωνσταντίνου Καταγά, σε μετάφραση του Πέδρο Ολάγια, και το Λυκόφως, το έργο με το οποίο πρωτοεμφανίστηκε ο νεαρός Πάμπλο Νερούδα, σε μετάφραση του Χιλιανού Πέδρο Βικούνια. Και οι δύο συλλογές, που γεννήθηκαν σε πολύ διαφορετικά πλαίσια, συνδιαλέγονται μέσα από τον χρόνο και το φως: το φως του ηλιοβασιλέματος πάνω από το Μαρούρι και το φως του ήλιου που φωτίζει τους αρχαίους σοφούς. Το Από τον Ήλιο ως τον Θουκίδη είναι μια ποιητική συλλογή μέσα από την οποία ο Κωνσταντίνος Καταγάς – ναυτικός στο επάγγελμα – επιχειρεί να σκιαγραφήσει το πορτρέτο μερικών από τους μεγάλους της αρχαίας ελληνικής γραμματείας: του Ομήρου, του Ησίοδου, του Σόλωνα, του Πίνδαρου, του Αριστοτέλη, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς. Μέσα από τους στίχους του, διαφωτίζει τον αναγνώστη σχετικά με τη μνήμη, την προσωπικότητα και την κληρονομιά που άφησε στον σημερινό κόσμο ο καθε ένας από αυτούς τους εκπροσώπους της Αρχαιότητας. Το Λυκόφως, το πρώτο βιβλίο του Πάμπλο Νερούδα, εκδόθηκε το 1923, όταν ο ποιητής ήταν δεκαεννέα ετών. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ένας φτωχός φοιτητής —που είχε φτάσει πρόσφατα στο Σαντιάγο από τον νότο— δούλευε πάνω στο πρώτο του βιβλίο σε μια μικρή πανσιόν στην οδό Μαρούρι: «Τα βράδια, καθώς έδυε ο ήλιος, ένα καθημερινό θέαμα ξεδιπλωνόταν μπροστά στο μπαλκόνι που δεν το έχανα για τίποτα στον κόσμο. Ήταν το ηλιοβασίλεμα με μια μεγαλοπρεπή συνάθροιση χρωμάτων, κατανομή του φωτός, απέραντες βεντάλιες από πορτοκαλί και κόκκινο. Το κεντρικό κεφάλαιο του βιβλίου μου ονομάζεται “Τα λυκόφωτα του Μαρούρι”. Κανείς δεν με ρώτησε ποτέ τι είναι αυτό το Μαρούρι. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι που ίσως γνωρίζουν ότι πρόκειται απλώς για έναν ταπεινό δρόμο που τον επισκέπτονται τα πιο ασυνήθιστα λυκόφωτα».