Usus, fructus, abusus

Gloria Oyarzabal (laureatka Grand Prix Fotofestiwal 2020) kontynuuje pracę wokół odpowiedzialności kulturowej Zachodu. Tym razem bada instytucje wystawiennicze i grabież mienia intelektualnego i artystycznego skolonizowanych krajów.

Kwestia tego, jak chronić i wystawiać dzieła sztuki, artefakty, a nawet szczątki ludzkie, które zostały nabyte (lub, częściej, zrabowane) przez Europejczyków, głównie w okresie rozkwitu imperializmu między XVIII a połową XX wieku, jest niezwykle drażliwą kwestią etyczną. Główne instytucje we Francji, Belgii, Niemczech, Portugalii, Holandii, Hiszpanii i Anglii mają w większości niechlubną historię zajmowania się tymi kwestiami i, niestety, nie zawsze z zamiarem ich przeglądu i naprawy w obliczu pilnej potrzeby „dekolonizacji” muzeów.

Kto ma prawo do używania, czerpania korzyści lub ustalania celu wykorzystania obiektu? Czy zwrot tego, co zostało splądrowane i zagrabione, zarówno przedmiotów, jak i tożsamości, jest pilnym, uniwersalnym pytaniem, które rzeczywiście wszyscy sobie zadają? Kwestie te uległy skomplikowaniu wraz z rozwojem zachodniego systemu muzealnego. Ku przerażeniu zarządów muzeów na całym świecie, stały się one kluczowym polem bitwy w walce o dekolonizację. 

Artystka bada od 2019 te skomplikowane zagadnieniach, a także stara włączać się w proces swoją pracą artystyczną.