Teatr niepraktyczny, czyli rzut oka na panoramę hiszpańskiego i polskiego teatru w najgorętszym okresie twórczym Francisca Nievy
Pelo de tormenta. fot. Chicho, © CDAEM
Francisco Nieva tworzył teatr totalny w stylu (do)wolnym. Do swojego pierwszego powołania – scenografa, dodawał stopniowo kolejne funkcje. W latach 60. XX wieku zaczął pisać sztuki teatralne, w latach 70. zadebiutował jako autor, a w latach 80. zaczął reżyserować. Podczas naszego spotkania przyjrzymy się kontekstowi twórczości Nievy. Jakie nurty były obecne w teatrze hiszpańskim, kiedy on deklarował się jako wściekły antyrealista? Co działo się w tym samym czasie w teatrze polskim, który także wydał swoich artystów totalnych? Przyjdźcie i posłuchajcie, niezależnie od stopnia teatralnego zaawansowania!
Zapraszamy na wykład dr Kamili Łapickiej, który organizowany jest w ramach wydarzeń towarzyszących wystawie „Francisco Nieva: człowiek teatru totalnego” prezentowanej w Instytucie Cervantesa w Krakowie do 7 marca 2025 r.
Kamila Łapicka, badaczka hiszpańskojęzycznego teatru i dramatu współczesnego, tłumaczka. W 2019 roku obroniła na Uniwersytecie Warszawskim doktorat poświęcony dramatom historycznym Juana Mayorgi. W 2022 roku otrzymała Stypendium Rządu Francuskiego i pracowała pod kierunkiem profesora Patrice`a Pavisa nad projektem na temat autofikcji Sergia Blanco. W edycji 2023 – 2024 została stypendystką Królewskiej Akademii Hiszpanii w Rzymie i odbyła rezydencję artystyczną przeznaczoną na realizację polsko-hiszpańskiego projektu „Wokół Wielkich łowów”, inspirowanego dramatem Juana Mayorgi. Współpracowała z Instytutem Teatralnym w Warszawie oraz z Instytutem Cervantesa w Warszawie. Szczególnie interesuje ją scena madrycka oraz teatralna wymiana energii między Hiszpanią i Ameryką Łacińską. Publikuje na łamach „Teatru”, „Didaskaliów”, „Dialogu”, „ADE Teatro”.
