Lato 1993

Latem 1993 roku, po śmierci rodziców, sześcioletnia Frida przenosi się z Barcelony na katalońską prowincję, aby zamieszkać z ciotką i wujem, jej nowymi opiekunami prawnymi. Życie na wsi to prawdziwe wyzwanie dla Fridy: w jej nowym domu czas płynie zupełnie inaczej, a otaczająca ją przyroda jest tajemnicza i pochłaniająca. Teraz Frida ma młodszą siostrę, którą powinna się opiekować, a także boryka się z nowym uczuciem: zazdrością. Często dziewczynka naiwnie wmawia sobie, że najlepszym rozwiązaniem jej problemów byłaby ucieczka. Niemniej, jej rodzina robi wszystko co w jej mocy, by zapewnić choćby względną równowagę, cząstkę normalności w ich życiu. Wycieczka na miejski festyn, na basen, gotowanie czy słuchanie jazzu w ogrodzie – te momenty są źródłem radości dla rodziny. Stopniowo Frida odkrywa, że nie chodzi o tymczasowy pobyt i że czeka ją przystosowanie się do nowego środowiska. Nim nadejdzie koniec lata, musi stawić czoła swoim emocjom, a jej nowi rodzice muszą nauczyć się kochać ją jak własną córkę.