Ja
W tym krótkim metrażu opartym na opowiadaniu Arthura Schnitzera Begoña Arostegui usiłuje zaradzić bezradności ogarniającej nas, gdy zdajemy sobie sprawę, w jaki sposób kodujemy nasz świat za pomocą języka. To najnowsza animacja Begoñi Arostegui – poprzednią był El lugar adecuado (2015). Ta wszechstronna artystka czyni użytek z precyzji rysunku, w którym wizualne punkty odniesienia zawsze są wzbogacane czystą kreską i wstrzemięźliwym kolorem, który jednak okazuje się niezmiernie skuteczny w wywieraniu wrażenia na widzu. Właśnie ta siła oddziaływania charakteryzuje wszystkie jej historie.
Streszczenie: Dla naszego bohatera wszystkie dni są do siebie trochę podobne. A właściwie zbyt podobne – codzienna rutyna powtarza się raz po raz w potwornej monotonii. A jednak coś tak prostego jak plakat z napisem „Park” wszystko odmieni.
