Elías Aguirre. Το καραντέλος του Κόσμου. Το επιτακτικό καθήκον να να διακομωδήσουμε την απαγωγή της κίνησης.

Απήγαγαν την κίνησή μας αλλά όχι και την ανησυχία ή την ικανότητά μας να φανταζόμαστε. Είμαστε ένα πολύπλοκο σμήνος εντόμων που χορεύουν, που δεν σταματά ακόμα και υπό περιορισμό. Πρόκειται για μια αλλόκοτη εξέγερση των χαρακτήρων από τα θεάματα του Ελίας Αγκίρρε κατά την περίοδο του COVID-19: 87 grillos, White Room, Entomo, Escuálido Marsupial, Longfade, Lucha o vuelo, Flightless, Shy Blue, Pez Esfinge, Puk y Nuk, Rarewalk, Insecto Primitivo...
Όπως λέει ο ίδιος ο Αγκίρρε: «Απήγαγαν την κίνησή μας αλλά όχι και την ανησυχία ή την ικανότητά μας να φανταζόμαστε. Είμαστε ένα πολύπλοκο σμήνος εντόμων που χορεύουν, που δεν σταματά ακόμα και υπό περιορισμό.
Σε έκτακτες περιόδους όπως αυτή που διανύουμε, επείγει να αναπτύξουμε ικανότητες υπερηρώων ή να αντλήσουμε έμπνευση από τον υπέροχο και πολύ κοντινότερο μικρόκοσμο των εντόμων: μυρμήγκια που πολεμούν με μυρμηγκικό οξύ, ψείρες που κάνουν τεράστια άλματα, πυγολαμπίδες που ρίχνουν φωτοβολίδες, έντομα με απίθανες δυνάμειςκαμουφλάζ... Χρησιμοποιούμε το πανίσχυρο δημιουργικό αντιπηκτικό μας και μιλάμε τις γλώσσες που ζουν στον περιορισμένο χώρο. Αυτές τις γλώσσες που μας κάνουν να ταξιδεύουμε, να γιατρευόμαστε και να μεταμορφωνόμαστε.
Πιθανόν να βρισκόμαστε μπροστά στο τέλος του χορού όπως τον γνωρίζαμε ως σήμερα. Ίσως αντιλαμβανόμαστε την πραγματική δύναμη αυτής της υποτιμημένης τέχνης. Μπορεί να υπάρχει ένας νέος παραστατικός κόσμος που πρέπει ν’ ανακαλύψουμε. Η απελευθέρωσή μας θα μπορούσε να συνοδεύεται από μια ιλλλιγγιώση προσέγγιση της αόρατης φύσης, η οποία ανακτά τα μέρη που της είχαν στερηθεί. Σ’ αυτή την περίπτωση, θα μπορούσαμε να ξαναζήσουμε εμπιερίες των παλαιών εξερευνητών, να εμβαθύνουμε σε άγνωστα τοπία, που θα μας εμπνεύοσουν και θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν τα νέα σκηνικά.»