Η ταινία μεγάλου μήκους, που αποτελεί το ντεμπούτο της Zoe Berriatúa, δεν διαθέτει θεματικούς προβληματισμούς. Η ταινία της εμβαθύνει ωμά στην σκληρή και βίαιη ιστορία τριών νέων που έχουν πέσει θύματα εκφοβισμού και είναι έτοιμοι να πάρουν εκδίκηση. Η ικανότητα της σκηνοθέτιδας να χειρίζεται την κάμερα δημιουργώντας άψογα σκηνικά και να υιοθετεί τον αφηγηματικό ρυθμό ως χαρακτηριστικό του κινηματογράφου της, βρίσκει σε αυτή την ταινία το αποκορύφωμα μιας εξαγνιστικής περιόδου ως «μικρομηκάς». Η δεύτερη ταινία της, En las estrellas (2018), αν και καταπιάνεται με άλλους γενικά τομείς, υιοθετεί πάλι το εκλεπτυσμένο και αποτελεσματικό ύφος της.
